خوشحالی، ناراحتی و غم، استرس و نگرانی، خشم و تنفر، حس خوب و بد، از جمله احساساتی است که یک فرد در طول شبانه روز ، مدام آنها را تجربه می‌کند و فقط تعداد کمی از افراد هستند که میتوانند احساسات خود را به خوبی مدیریت کنند و نگذارند حس بد، ناامیدی، خشم و غم وارد جسم و روح آنان شود.

رسانه ها و فضای مجازی، تاثیر مستقیمی بر احساسات ما دارند و همراه با پیام هایی که در دل خود دارند، همواره احساسات ما را قلقلک می دهند.

وقتی شما در گروه ها، کانال ها و صفحات مجازی در حال گشت و گذار هستید، از یک پیام حس خوب دریافت می‌کنید و در کمتر از چند ثانیه، پیام دیگری حال شما را بد یا منقلب می کند که از همین تغییر احساس در مدت زمان کم، میتوان پی برد که
رسانه ها و فضای مجازی، احساسات ما را به بازی گرفته اند.

رسانه ها، با توجه به این که چه کسی آنها را ساخته و چه اهدافی از تولید آن داشته،
می توانند بر احساسات ما تاثیر بگذارند و آنها را به بازی بگیرند؛ به طوری که گاهی این تاثیر آنقدر می تواند زیاد باشد که ما را به کف خیابان ها می کشد، اموال عمومی را تخریب می‌کنیم، شعار می‌دهیم، فحاشی می کنیم و به افراد بی گناه حمله ور شده و حتی منجر به قتل آنها می‌شویم؛ همینطور رسانه می تواند از طریق احساس آنقدر بر روی ما اثر گذار باشد که دست به خود کشی بزنیم؛ هر از چندگاهی نمونه‌ی این خود کشی ها را در خبرها مشاهده می کنید.

معمولا قشر جوان و نوجوان جامعه قربانی احساسات خود در مواجهه با رسانه و فضای مجازی می شوند؛ به همین جهت است که رهبری می‌فرماید: فضای مجازی به قتلگاه جوانان و نوجوانان تبدیل شده است.

از طرفی همین رسانه ها، می توانند به ما حس خوب، امید و انگیزه دهند و تا روز ها عامل حال خوب ما بوده و منجر به موفقیت ما در عرصه های مختلف زندگی شود؛ پس صرفا با عینیک بد بینی به قضیه نگاه نکنیم.

دشمن از همین ویژگیِ تحریکِ احساسات توسط رسانه ها، برای ضربه زدن به ما استفاده می‌کند، ما هم می‌توانیم از این ویژگی برای ضربه به دشمن و تاثیر خوب بر افراد جامعه استفاده کنیم.

کلام آخر اینکه نگذاریم رسانه ها آنطور که میخواهند احساسات ما را مدیریت کرده و به صورت کاذب حال ما را خوب یا بد کنند؛ بلکه باید مدیریت احساسات خود را به دست بگیریم و به آبشخور، اهداف و عقاید سازندگان رسانه ها توجه کنیم.

«به قلم یوسف برادران مهر»​